و علاقه مفرطی که فتحعلیشاه و عباسمیرزا نایبالسلطنه نسبت بانگلیسها نشان میدادند نتوانستند توقف ممتد این نماینده سیاسی انگلیس را تحمل نمایند و ناچار بودند شکایت او را بدربار لندن نموده و عزل او را بخواهند.
در این باب نویسندگان سیاسی و غیرسیاسی انگلیس همگی ساکت و خاموش میباشند و هیچ اشارهای بدین موضوع نکردهاند.
در تاریخ روضةالصفا جزء وقایع سال ۱۲۴۱ هجری (۱۸۲۵ میلادی) بطور مختصر اشاره کرده و مینویسد:
«چون هنری ولک (ویلوک) وکیل دولت بهیه انگلیس که چگونگی حالش سابقاً ترقیم یافت از جانب آن دولت در دربار این شاهنشاه قوی صولت مقیم همی بود و کارگذاران نواب نایبالسطلنه ببعضی جهات از او خوشنود نبودند و بقول و فعلش اعتنائی که باید نمینمودند، میرزا صالح شیرازی مهندس را بدارالملک لندن سفیر کردند و او (ولک صاحب) را معزول کرد. اهالی مشورتخانه دولت بهیه انگلیس مقرر کردند که پس از عزل وکیل دولت، ایلچی سرکار کمپانی هندوستان در دارالملک ایران وکیل باشد. لهذا فرمانفرمای هندوستان ایلچی مشارالیه را بسفارت مرسول داشت و چون از اصل گسستن و بفرع پیوستن منافی رأی امنای دولت جاوید بقای ایران بود، جان مکدونالد... بواسطه عدم استیذان امنای دولت حضرت صاحبقران، قریب سالی در بندر بمبئی توقف گزید تا آخرالامر باستدعای جناب نایبالسلطنه خاقان صاحبقران باحضار او رضا داد[۱].»
- ↑ در دیماه ۱۳۰۹ آقای سعید نفیسی در شش شماره اول مجله شرق که از نشریات مؤسسه خاور میباشد شرح اقدامات میرزا صالح نماینده مختار دولت ایران را که جزء وقایع سال ۱۲۳۸ هجری (۱۸۲۳ میلادی) میباشد نوشتهاند.
آقای محیط طباطبائی نیز در مقالات خود که قبلا بدان اشاره شده در تحت عنوان تاریخچه اعزام محصل باروپا راجع باین موضوع اشاره کرده مینویسد:
«مستر هنری ویلک علاوه بر پستی مقامش غالباً موجب گلهگذاری اولیای امور ایران بود. مردی لئیم طبع و فرومایه بود که در اثر امساک و بدرفتاری خود رابطه میان دو مملکت را تیره ساخت.»