۱۹۱۹ بوده است) ادیب بوثوق الدوله میگوید در آنجا هم امثال شما زیاد بودند و انگلیسها بتوسط آنان تمام هندوستان را بتدریج اشغال نمودند. وثوق الدوله پس از شنیدن کلام ادیب سکوت اختیار کرده و دیگر چیزی در این باره نمیگوید.
احمدمیرزا احمدخان نصیرالدوله یگانه پسر میرزا عبدالوهاب خان آصف الدوله شیرازی که در سال ۱۲۸۷ ق. در رشت متولد و در سال ۱۳۴۹ قمری، مانند پدرش، بمرض سکته در تهران در گذشت، در این هنگام سنش قریب به شصت و دو سال بود. میرزا احمد خان در سال ۱۳۰۱ قمری که نصیرالدوله پدرش به لقب آصفالدوله ملقب گردید وی ملقب به نصیرالدوله شد[۱]. نامبرده از اوائل عمر از کارمندان وزارت امور خارجه بوده و از سنه ۱۳۲۲ تا اواخر ۱۳۲۴ قمری بعد از مأموریت میرزا جوادخان سعدالدوله
میرزا احمدخان پدر نصیرالدوله در جوانی | نصیرالدوله در پیری |
سمت وزیر مختاری ایران را در بلژیک داشته و در کابینه اول وثوق الدوله در اواخر ۱۳۳۴ ق. برابر با شهریورماه ۱۲۹۵ خورشیدی که وثوق الدوله نخستوزیر و وزیر امور خارجه بود بمناسبت بستگی که با او داشت (نصیرالدوله برادر زن وثوقالدوله بود) نصیرالدوله را بمعاونت وزارت خارجه منصوب نمود و در هیأت دولت دوم حسن وثوق (وثوقالدوله) معروف یکابینه قرارداد (از ۱۵ مرداد ۱۲۹۷ خورشیدی تا سوم تیر ۱۲۹۹ خورشیدی) وزیر فرهنگ بود و بعد در سال ۱۳۰۵ خورشیدی در هیأت دولت مرحوم میرزا حسن خان مستوفی الممالک همین سمت را دارا بوده؛ مرحوم نصیرالدوله مردی بود ادیب، خوش خط، کتاب
- ↑ در صفحه ۴۲۳ کتاب منتخبالتواریخ مظفری لقب نصیرالدوله در سال ۱۳۰۳ ه. ق. ذکر شده است.