گویندگان قدیم
یکی از مشاهیر گویندگان قدیم زبان فارسی که بدبختانه از گفته‌های او امروز چیز قابل در دست نیست عمارهٔ مروزی است که از شعرای اواخر عهد سامانیان و اوایل ایام جهانگیری آل‌سبکتکین بوده و ذکر نام و نشان و اشعار و آثار او جز در دو سه کتاب در محلی دیگر نیامده است.
نگارنده در این مقالهٔ مختصر ذیلا در تحت چند عنوان اطلاعات متفرقی را که راجع باین گویندهٔ قدیم‌العهد جمع آورده از لحاظ نظر خوانندگان محترم میگذراند و تمنی دارد که اگر قارئین گرامی مجلهٔ شرق از اشعار و احوال این شاعر اضافه بر آنچه در این مقاله مذکور است اطلاعی دارند با انتشار آن عشاق ادبیات فارسی را ممنون سازند و بروشن ساختن احوال یکنفر از استادن نظم این زبان کمکی بنمایند.
۱- اسم این شاعر
اسم و کنیه و نام پدر این شاعر فقط در کتاب لبابالالباب مذکور است و عوفی او را (ابومنصور عمارة بن محمد المروزی) می‌نامد.[۱] تذکره‌نویسان بعد از عوفی همه از روی لبابالالباب نام و نشان این شاعر را برداشته و هیچکدام مطلب تازه‌ای بر مندرجات لبابالالباب نیفزوده‌اند. در باب تلفظ صحیح اسم این شاعر که گویا بآن تخلص نیز میکرده مختصر تردیدی است یعنی درست نمیدانیم که آنرا عماره بفتح عین و تشدید میم یا بتخفیف میم و ضم
- ↑ لبابالالباب، ح ۲ ص ۲۴
