برگه:Archive of Šarq magazine.pdf/۳۱

این برگ نمونه‌خوانی شده ولی هنوز هم‌سنجی نشده‌است.
۳۱
مجله شرق


ای طبیعت!

  ای راز نهان و فصل مبهم! تا چند مرا بغم گدازی؟  
  بگرفتی اگر چه‌ نام‌،عالم‌، در چشم منی شکفت بازی!  
  تو یگسره صورتی و منهم‌ دورم ز محبت مجازی!  
  دل بر تو‌ کسی دهد مسلم‌ کورا ز تو نیست بی نیازی!  
  یا هست ز بخت خویش خرم‌‌  
  در آن همه گونه‌گون‌ تصاویر‌، که نیست ز کنه شان کس آگاه!  
  بر گو که نموده‌ای چه تدبیر کز جلوه برند دل شبان‌گاه؟  
  زان لعبتکان یکی تو کم گیر من را بده آنکه خوانیش ماه!  
  کز‌ پرتو،خویش کرده تسخیر افکار مرا بطور دلخواه!  
  جرمیست سیه اکر چه دانم‌  
  این مجمر شعله‌ور تو از کی‌ افروخته‌ای فراز این بام؟  
  کردی چه فسون که آتش وی‌ خاموش نشد‌ بطول‌ ایام؟  
  کی گردش و دور آن شود طی‌ وز این همه سیر گیرد آرام؟  
  زین راه که میرود بدین بی‌ مقصود چه باشدش سرانجام؟  
  این کوره چه روز افتد از دم؟  
  ای بر شده طاق‌ لاجوردی‌! آخر تو چه‌ای چه نام داری؟  
  هیچ از ره و رسم خود نگردی! همواره مطیع و بر قراری!  
  در حکم که راه مینوردی؟ وین عمر عجیب چون گذاری؟  
  زاسرار جهان اگر چه فردی‌ یکبار‌ بروی‌ خود نیاری؟