را به ابو الهولی تشبیه نموده میگوید: «بایستی درصدد علاج باشیم، و الا ابوالهول مهیب سرطان، ما را خواهد بلعید!»
این حمله، در ظاهر بسیار موحش بگوش میرسد، ولی خوشبختانه ترقیات طبی امروزه، از معنی و اهمیت قدیمی آن کاسته است. هنوز بسیاری از امراض مرموز و علاج‌ناپذیر، از قبیل مرض سل، موجود است که می‌توان حقیقتا آنها را به «ابوالهول» تشبیه نمود، ولی دیگر جائز نیست، که مرض سرطان را با آنکه علاجش هنوز کاملا بر اطبای معاصر کشف نشده است، جانور خیالی تشبیه کنیم. اطلاعاتی که امروزه، در خصوص این مرض بدست آمده است، اگر با جهالت سابقه معاینه شود، همان نسبت روز و شب را خواهد داشت، اطلاعات امروزه، دیگر اجازه نمیدهد که مبتلایان به مرض سرطان دست از جان بشویند، و آنرا علاج‌ناپذیر و مهلک تصور کنند.
پنجاه سال است که بوسیله میکروسکب، توانسته‌اند. جوشهای نامرئی و بیشمار سرطان را، که مدتی بعد از بروز مرض تولید میشود، مشاهده کنند. این جوشها، از یک جوش اصلی تولید شده بوسیله خون در فواصل مختلفه بدن بروز میکند و اغلب در نقاطی که جوش اصلی وجود دارد، بیشتر دیده میشوند.
بنابراین مرض سرطان، در بدو بروز، یک مرض موضعی است و فقط در یک عضو بدن ظاهر میشود. در ابتدای ظهور، یک جوش مختصر و یک برآمده‌گی کوچکی بیش نیست
