برگه:Archive of Šarq magazine.pdf/۶۲

این برگ نمونه‌خوانی شده ولی هنوز هم‌سنجی نشده‌است.
۶۲
علمای ایران در اسلام

کارهای ایشان فقط فتوحات محیر العقولی بوده است که در ایران و سوریا و مصر کرده‌اند و در ضمن هم اگر باسودای را از جائی اسیر میگرفته‌اند او را باموزکاری اولاد خویش برقرار میداشته‌اند

نیز در ایام ادارهٔ پست تاسیس گردیده[۱] و یک مقداری اسکناس رواج یافته است[۲]

۲-دور دوم یعنی شروع باخذ تمدن از خلافت معاویه شروع گردیده و این قول در بین مورخین یک شهرتی دارد و از یکی طرف هم نظر بمقر معاویه که سوریا بوده و سوریا ارتباط دائمی و تمایل کاملی با مدنیت روم داشته است این قول معقول بنظر میرسد ولی از طرف دیگر هیچ آثار برجستهٔ از دولت اموی در دست نیست

و حتی شعر که در آن عصر رواج کاملی داشته و سه شاعر بزرک عرب «جریر و فرزدق و اخطل» از نوابغ آن دوره بوده‌اند با سبک جاهلیه هیچ فرقی نکرده و روح تجدد در آن موجود نیست

فقط قدمهائیکه بنو امیه در راه تمدن برداشته‌اند عبارت است از اصلاح اداره پست (در ایام معاویه) و اصلاح خط عربی و نقل دفاتر دولتی از زبان رومی و پهلوی بزبان عربی (در ایام عبد الملک بن مروان) و آنهم بدست ایرانیان صورت گرفت خلاصه ایام امویین با عهد خلفای راشدین چندان فرقی ندارد


  1. اشهر مشاهیر الاحلام ج ۲ و طبقات سبکی ج ۱
  2. ابوتمام میگوید: لم ینتدب عمر للابل یجعل من جلودها النقد حین عزه الذهب‌