او را اجابت کنید بگریستن تشویقش کرده‌اید و خود را در نظر او رحیم و نازک‌دل معرفی نموده بثبوت رسانیده‌اید که گریه و زاری در شما از خیرخواهی او مؤثرتر است. اگر طفل بخوبی شما بدگمان شود بزودی بدطینت و شرور خواهد شد و اگر شما را ضعیف مشاهده کند لجوج و بی‌تربیت خواهد گردید. اگر چیزی را برای طفل خود لازم میدانید بمحض آنکه آنرا درخواست کرد، تسلیمش کنید و در مخالفت با میل او لجاجت منمائید، اما اگر از راه خیرخواهی با میل طفل مخالفت کردید، دیگر از مخالفت خود برنگردید و بگریه و زاریش رحم نکنید.
هیچوقت نباید باطفال دستور تواضع و فروتنی داد و نباید جملاتیرا که از مراسم ادب بشمار میرود و برای طفل وسیله مطیع ساختن دیگران میشود باو آموخت. تربیت اغنیاء همیشه آمیخته بتشریفات و تعارفاتست و بهمین سبب اطفال آنها متکبر و خودپسند میشوند، چون آنها را کلماتی میاموزند که برای مطیع ساختن مردم بکار میرود و بهمین جهة هیچگاه لحن صحبت آنها با خواهش و تمنی آمیخته نیست و اغلب آمرانه و بتکبر آلوده است. بدوا مشاهده میشود که جملهٔ معمولی «اگر مایل باشید» از دهان آنها بمعنای «مایل هستم» و جملهٔ «خواهشمندم» بمعنای «امر میکنم» بیرون میاید. این طرز تربیت خیلی بد است و اطفالرا بتکبر و خودپسندی و بالاخره به تنبلی معتاد میکند. بعقیدهٔ من اگر طفل بجای «خواهشمندم فلان کار را بکنید» بگوید «اینکار را بکنید» خیلی بهتر است.
