کلمهٔ احمد و منوچهر که در اسم این دو مشترک است باعث شده که لقب احمد بن منوچهر را باسم احمد منوچهری بخطا افزوده‌اند.
۴- تخلص
مؤلف مجمع‌الفصحا نخستین کسیست که که به حقیقت اشتقاق تخلص وی پی‌برده و می‌گوید که تخلص او از نام منوچهر بن قابوس وشمگیر مشتق شده سات و این نکته درست است زیرا مسلم می‌شود و بعد خواهد آمد که منوچهری قسمت اعظم عمر خود را در مدحت امیر فلک المعالی منوچهر بن قابوس بن وشمگیر پنجمین پادشاه آل زیار (۴۰۳-۴۲۰) گذارنده است و تخلص خود را از نام او برداشته.
۵-استادان او
میر محمد تقی کاشانی در تذکرهٔ خلاصة‌الافکار نوشته است که منوچهری شاگرد ابوالفرج سکزی بوده و دولتشاه و لطفعلی بیک آذر و رضا قلی خان هدایت این قول را پیروی کرده‌اند. ابوالفرج سکزی معروف به ابوالفرج سیمجوری تا جائی که برما معلومیست که شعرای نیمهٔ دوم قرن چهارم بوده و مدح امیر ابو علی سیمجور و خاندان وی میکرده است و مینویسند که چون میان آل سیمجور و ناصر الدین سبکتین جدال در افتاد ابوالفرج به دعوت ممدوحین خود آل ناصر را هجاهای شدید و تند گفت و چون ناصر الدین بر ابو علی سیمجور دست یافت ابوالفرج را نیز بگرفت و میخواست او را عقاب کند که عنصری شاگرد ابوالفرج از استاد خود شفاعت کرد.
