برگه:IranDarZamanSasanian.pdf/۱۴۲

این برگ نمونه‌خوانی شده ولی هنوز هم‌سنجی نشده‌است.
ایران در زمان ساسانیان
۱۴۲
 


اورهرمزد او را پامال سم ستور کرده است. خطوطی بزبان یونانی و پهلوی ساسانی بر اسب شاه نقر شده است، که گوید. این سوار پرستنده مزدا اردشیر الهی شاهنشاه

(دیولافوا، صنعت باستانی ایران)

ایران و از نژاد ایزدان پسر پابگ شاه است و کتیبه دیگر بهمان زبانها خدا را، که اوهرمزد است، معرفی می‌کند (قسمت یونانی او را ازئوس[۱] نوشته است).


  1. دیولافوا، V ، تصویر ۱۴؛ زاره-هرتسفلد، نقوش برجسته، ص ۶۷ و بعد و تصویر ۵؛ تاریخ صنایع پوپ. IV 154 A کتیبه‌ها را هرتسفلد در کتاب پایکولی نقل کرده است. نقش برجسته‌ای، که در کوه نزدیک سلماس آذربایجان دیده می‌شود، به عقیده اغلب محققین مربوط بعصر اردشیر است. در آنجا دو نفر سوار مشاهده می‌شود، که هر دو لباس شاهان ساسانی پوشیده‌اند، نوارهای لباسشان آویخته و کوی منسوج از بالای سرشان نمایان است و دست بر شمشیر دارند. سوار دست چپ دارای ریش است و ظاهرا از سوار دست راست، که مو ندارد، پیرتر است. در جلوی هریک از سواران یک نفر پیاده دیده