این برگ همسنجی شدهاست.
و بهتر محفوظ مانده بود». (گیرشمن، مجله صنایع آسیایی، دوره ۱۲، صفحه ۱۸-۱۲)،
شاهپور پس از تاختوتاز در سوریه و کاپادوکی قصد بازگشت به ایران نمود و در حین مراجعت مورد حمله اذینه[۱] امیر عرب، که حکمرانی شهر پالمور واقع در صحرای شام را داشت، قرار گرفت. این شهر مرکز تجارت شرق و غرب بود درباره موفقیتهای اذینه در این موقع بیشک تاریخنویسان گزافهگویی بسیار کردهاند.[۲] اما وی به هرحال چندین سال بر سوریه و قسمت عمده ایالات رومی آسیای قدامی تسلط داشت و گرچه بظاهر دستنشانده روم بود، ولی در حقیقت
شکل ۱۷-اورمزد مقام شاهی را به وهرام اول عطا میکند
(زاره، صنایع ایران قدیم)
کموبیش استقلال داشت و از طرف گالینوس[۳] قیصر روم بلقب امپراتوری نائل شد. ایرانیان بدون هیچ فائده تا سال ۱۶۵ جنگ خود را با پالمور ادامه دادند.