توسط نرمان ها (یا وارگ ها: argues) [که دنباله همان نرمان هائی هستند که در قرن نهم به اسکاندیناوی رفتند برای حفظ آنها از حمله فنلاندي ها - توضیح مترجم] بوجود آمد و سازمان مذهبی بوسیله یونانی های بیزانسی. در مرحله دوم آلمانی ها و فرانسوی ها تجربۀ اروپایی را به روسیه آوردند و اولین استخوان بندی محکم را برای ژلاتین تاریخ روس ساختند. نیروهای ملی روسیه بی حرکت و غیر فعال و پذیرا هستند و شاید به همین دلیل است که تأثیرات خارجی را کاملا جذب و آنها را روسی می کنند. در مرحله تاریخی جدیدتر، پدیده ای کاملا معکوس ظهور می کند. نخبه ای از فعال ترین پرنیروترین و پیگیرترین و باانضباط ترین افراد مهاجرت می کنند و به خارج می روند و در آنجا فرهنگ و تجربيات تاریخی پیشرفته ترین کشورهای غرب را جذب می کنند بی آنکه خصائل اساسی ملیت خود را از دست بدهند؛ یعنی بی آنکه رشته های عاطفی و تاریخی را با خلق خود قطع کنند. پس از این کار آموزی روشنفکری، این نخبه ها به کشور خود باز می گردند و در پیدا کردن خلق می کوشند و به پیشروی سریع و جهش از مراحل بین راه و ادارش می کنند. تفاوت این نخبه ها با نخبه های وارداتی از آلمان (مثلا در زمان پطر کبیر) عبارتست از خصلت اینها که بطور عمده ملی - مردمی است. عدم فعالیت و بی حرکتی خلق روس نمی تواند اینها را خنثی کند. چون اینان خودشان عکس العمل شدید روسی هستند در برابر عدم تحرك تاریخی خاص خویش.
در يك زمینۀ دیگر در شرائط زمانی و مکانی کاملا متفاوت، این پدیده روسی را می توان با پیدایش ملت آمریکا (ایالات متحده) مقایسه کرد. مهاجران انگلوساکسن هم از نخبه های روشنفکران و بخصوص اخلاقی اند. البته من از اولین مهاجران صحبت می کنم. از پیشقراولان و قهرمانان جنگ های مذهبی و سیاسی انگلستان که شکست خوردند ولی تحقیر نشدند و در میهن اصلی خود پست نگشتند. اینها با خودشان نه تنها انرژی اخلاقی و اراده شان را به آمریکا وارد کردند بلکه تاحدی تمدن- و تا میزانی از مرحله تکامل تاریخی اروپا راهم به آنجا بردند. در سرزمین بکر آمریکا به دست چنین عاملانی، رشد نیروهایی که بطور ضمنی در طبیعت این تکامل تاریخی نهفته است تسریع شد. منتها با آهنگی بس سریع تر از اروپای باستانی چه در اروپا يك سلسله ترمز اجتماعی با تکامل سریع مقابله کنند که عبارتند از ترمزهای اخلاقی، فکری، سیاسی، اقتصادی که در گروه های معینی از اهالی جایگیر شده اند و بقایای رژیم های گذشته هستند که نمی خواهند
