برگه:KoliyatSaadiForoughi.pdf/۱۲۲۲

— ۱۷۲ —

---

***

	خواهی از دشمن نادان که گزندت نرسد			رفق پیش آر و مدارا و تواضع کن و جود
	کاهن سخت که بر سنگ صلابت راند			نتواند که لطافت نکند با داود

***

	متکلف بنغمه در قرآن			حق بیازرد و خلق را بربود
	آن یکی خسر آن دگر باشد			مایه وقتی زیان و وقتی سود
	ناخوش‌آواز اگر دراز کشد			نه خداوندی خلق ازو خشنود

***

	مرغ جائی که علف بیند و چیند گردد			مرد صاحبنظر آنجا که وفا بیند و جود
	سفله گو روی مگردان که اگر قارونست			کس ازو چشم ندارد کرم نامعهود

***

	هزار سال بامید تو توانم بود			اگر مراد برآید هنوز باشد زود
	اگر مراد نیابم مرا امید بسست			نه هر که رفت رسید و نه هر که گفت شنود

***

	هر که بر روی زمین مهلت عیشی دارد			ای بسا روز که در زیر زمین خواهد بود
	کشتی آرام نگیرد که بود بر سر آب			تا جهان بر سر آبست چنین خواهد بود

***

	اگر ملازم خاک در کسی باشی			چو آستانه ندیم خسیت باید بود
	ز بهر نعمت دنیا که خاک بر سر او			برین مثال که گفتم بسیت باید بود
	هزار سال تنعم کنی بدان نرسد			که یکزمان بمراد کسیت باید بود

***

	نگر تا نبینی ز ظلم شهی			که از ظلم او سینها چاک بود