این برگ همسنجی شدهاست.
مجالس پنجگانه[۱]
مجلس اول
الحمدلله الذی خلق الوجودَ من العدَم | فبدت علی صفحاته انوارُ اسرارالقدم | |||||
شکر آنخدائیرا که او هست آفریدست از عدم | پس کرد پیدا بر عدم انوار اسرار قدم | |||||
ما زال فی آزاله معززا بجلاله | مستغنیا بکماله لا بالعبید و بالخدم | |||||
مأوای هر آواره او بیچارگانرا چاره او | دلدار هر غمخواره او غفار هر صاحب ندم | |||||
بهر العقول ظهورُه سحر القلوب حضوره | نورالنواظر نوره سهر النفوس بما وسم | |||||
در دو غمش مهمان دل نام لطیفش جان دل | دل زان او او زان دل گر عاشقی در نه قدم | |||||
والی علی احبابه اصناف لطف احسابه | یا سوء کام بلابه بمراسم الکرم الاعم | |||||
درویش او را نام نه گر چاشت باشد شام نه | واندر دلش آرام نه از مهر بر جانش رقم | |||||
وافی الحجی عرفانه ما ضَلّ فی فردانه | سبحانه سبحانه ضاق المنی فاق الامم | |||||
از هرچه گویم برتری وز هرچه خوانم بهتری | وز آنچه دانم مهتری ای جان جانها لاجرم | |||||
نعت النبی المصطفی لما عفی رسم الصفا | تهدی به اوصافنا بِر شاده سبل الاعم | |||||
ای قوت دلها گفت او مهر هدی بر کفت او | ما نام قلبی جفت او فخر عرب نور عجم | |||||
صلی علیه الله ما ضائت مُصابیح السما | بل زاد خیر کانما الحی به خیر الامم | |||||
عقل آشنای کوی او دل خیر بادی سوی او | جانها فدای روی او او محتشم او محترم[۲] |
در خبرست از آن مقتدای زمرهٔ حقیقت و از آن پیشوای لشکر طریقت، و از آن نگین خاتم جلال، و از آن جوهر عنصر کمال، و از آن اطلس پوش والضحی، و از آن قصب بند واللیل اذا سجی، و از آن طیلساندار ولسوف یعطیک ربک فترضی. آن صاحب خبر و للآخرة خیر