قانون مطبوعات[۱]
مصوب ۵ محرم‌الحرام ۱۳۲۶ قمری
موافق اصل بیستم از قانون اساسی عامه مطبوعات غیر از کتب ضلال و مواد مضره به دین مبین آزاد و ممیزی در آنها ممنوع است ولی هر گاه چیزی‌مخالف قانون مطبوعات در آنها مشاهده بشود نشر دهنده یا نویسنده بر طبق قانون مطبوعات مجازات میشود اگر نویسنده معروف و مقیم ایران باشد ناشر و طابع و موزع از تعرض مصون هستند مقرر میشود طبع کتب و روزنامجات و اعلانات و لوایح در تحت قوانین مقررهٔ ذیل که از برای حفظ حقوق عموم و سد ابواب مضار از تجاوزات ارباب قلم و مطبوعات وضع میشود آزاد است هر کس بخواهد مطبعه دایر نماید یا کتاب و جریده و اعلاناتی بطبع برساند یا مطبوعات را بفروشد باید بدواً عدم تخلف از فصول این قوانین را نزد وزارت معارف بالتزام شرعی ملتزم و متعهد شود.
فصل اول – چاپخانه و کتابفروش
مادهٔ ۱ – چاپخانه حق ندارد چیزی بطبع برساند بدون اینکه اسم نویسنده و رسم او را بداند و بدون اینکه اسم و رسم خود را در آخر آن مطبوع درج کند.
مادهٔ ۲ – کتابفروش حق ندارد از مطبوعات آن چه را که نویسنده و مطبعهٔ آن
- ↑ قانون راجع به نظارت مطبوعات در تاریخ ۱۰ عقرب ۱۳۰۱ (دورهٔ چهارم تقنینیه) تصویب شده است.
