برگه:Quatrains of Omar Khayyam (tr. Whinfield, 1883).djvu/۲۱۳

این برگ نمونه‌خوانی شده ولی هنوز هم‌سنجی نشده‌است.
157
OMAR KHAYYAM

۲۳۱

  دل چراغیست که نور از رخِ دلبر گیرد  
  ور بمیرد ز غمش زندگی از سر گیرد  
  صفتِ شمع به پروانه دلی باید گفت  
  کین حدیثست که با سوختگان در گیرد  

۲۳۲

  جانم بفدایِ آنکه او اهْل بود  
  سر در قدمش اگر نهم سهْل بود  
  خواهی که بدانی بیقین دوزخ را  
  دوزخ بجهان صحبتِ نااهل بود  

۲۳۳

  خورشید کمندِ صبح بر بام افگنْد  
  کِی خسرَوِ روز باده در جام افگند  
  می خور که منادیِّ سحرگه خیزان  
  آوازهٔ اُشْرُبُوْا در ایّام افگند  
231.L.Metre Ramal, No. 50.In line 3 the first syllable is short.See Bl., Prosody, p. 43.In this form the metre is like Horace's "Miserarum est" etc.
232.C. L. A. I. Also ascribed to Hafiz.
233.C. L. A. I. J.