برگه:Quatrains of Omar Khayyam (tr. Whinfield, 1883).djvu/۳۲۷

این برگ نمونه‌خوانی شده ولی هنوز هم‌سنجی نشده‌است.
OMAR KHAYYAM

۴۰۲

  در دیدهٔ تنگِ مور نورست از تو  
  در پایِ ضعیفِ پشه زورست از تو  
  ذاتِ تو سزاست مر خداوندی را  
  هر وصف که ناسزاست دورست از تو  

۴۰۳

  گر با خردی تو حرص را بنده مشو  
  در پایِ طمع خوار و سرافگنده مشو  
  چون اتش تیز باش چون آب روان  
  چون خاک بهر باد پراگنده مشو  

۴۰۴

  از هرچه بجز مَیِ‌ست کوتاهی به  
  می هم ز کفِ بتانِ خرگاهی به  
  مستیّ و قلندری و گمراهی به  
  یکجرعهٔ می ز ماه تا ماهی به  
402.L.An echo of the Asharians' discussions on the Divine attributes.
403.L. C. A. I. J.
404.C. L. N. A. B. I. J.For mai L. reads hakk, probably a Sufi gloss.In line 4 scan mastiyy-ŏ.Bl., Prosody, p. 11.Kalandars, bibulous Sufis.