برگه:Quatrains of Omar Khayyam (tr. Whinfield, 1883).djvu/۳۶۷

این برگ نمونه‌خوانی شده ولی هنوز هم‌سنجی نشده‌است.
311
OMAR KHAYYAM

۴۶۲

  در باغ چو بُد غوره ترش اوّلِ دی  
  شیرین ز چه گشت و تلخ چون آمد می  
  از چوب بتیشه گر کسی کرد رباب  
  وز تیشه چگوئی تو که میسازد نی  

۴۶۳

  دانی که سپیده دم خروسِ سحری  
  هر لحظه چرا همیکند نوحه‌گری  
  یعنی که نمودند در آئینهٔ صبْح  
  کز عمر شبی گذشت و تو بیخبری  

۴۶۴

  در ده میِ لعل لاله گونِ صافی  
  بکْشای ز حلقِ شیشه خونِ صافی  
  کامروز برون ز جامِ می نیست مرا  
  یکدوست که دارد اندرونِ صافی  
462.L. N.
463.C. L. N. A. I. J.So Job, "Hast spread the sky as a molten looking-glass."
464.C. L. N. A. I. J.