برگه:RobaiyatKhayyamRamazani.pdf/۷۱

این برگ هم‌سنجی شده‌است.

۱۳۶

  هشدار که روزگار شور انگیز است  
  ایمن منشین که تیغ دوران تیز است  
  در کام تو گر زمانه لوزینه نهد  
  زنهار فرو مبر که زهرآمیز است  

۱۳۷

  یارب تو کریمی و کریمی کرمست  
  عاصی ز چه رو برون ز باغ ارمست  
  با طاعتم ار ببخشی آن نیست کرم  
  با معصیتم اگر ببخشی کرمست  

۱۳۸

  یاری که دلم ز بهر او زار شدست  
  او جای دگر بغم گرفتار شدست  
  من در طلب علاج خود چون کوشم  
  چون آنکه طبیب ماست بیمار شدست