طريق موجودات رو به کمال می روند ، والبته در این کامیابی و انتخاب طبیعی[۱] تأثیر محیط نیز مدخلیت دارد ، زیرا که هیچ موجودی با مخالفت با مقتضیات طبیعی نمی تواند باقی بماند ، پس آن موجودات باقی می مانند که ساختمانشان با مقتضیات زمانی ومکانی و کیفیات دیگر متناسب است ، چون برای بقا شایسته ترند و آنها که نیستنداز میان می روند .
پس چون به این اصول پی بردیم ، وپذیرفتیم صورت واقعه چنین میشود که موجودات نوع واحـد به سبب اختلاف احوال درونی و بیرونی که در اثنای تناسل برای متابعت با مقتضای حال پیش می آید . در وقت زادن همه یکسان نیستند و با یکدیگر تفاوت های جزئی دارند ، پس همه آنها برای بقا می کوشند ، و هر کدام که مستعدتر و مجهزترند کامیاب می شوند ، و آنچه دروجود آنها از اسباب و وسایل پیشرفت و کامیابی بـوده به ارث به بازماندگانشان منتقل میشود ، و به این طریق در آن نوع[۲] واحداصناف[۳] مختلف ظهور می کند. و به مرور زمان در ضمن این عمل تفاوت های جزئی که میان اصناف بوده شدت می یابد ، وسرانجام اختلافات چنان کلی میشود که به درجه فصل منوع مي رسد ، و از نوع واحد نخستین انواع نخستین انواع تازه منشعب می گردد ، و از آنها هر کدام که شایسته ترند باقی می مـانند ، و آنها که کمتر شایسته اند یا منقرض میشوند یا در حالت بستی و وقوف می ایستند .
تبدل انواع را اگر تنها بر تحقيق لامارك مبتنی کنیم ، امـری امکانی و احتمالی میشود ، چون از تأثیر محیط است ، پس اگر محیط مختلف شود و اختلافش شدید باشد تبدل واقع می شود ، وگر نه نمی شود، اما چون تحقیقات داروین را بنیاد قرار دهیم تبدل انواع امری ضروری و حتمی خواهد بود ، زیرا که اون موجودات برای بقا قابل انکار نیست ، و در اینکه آن وجود در این کوشش کامیاب می شود
