این برگ نمونه‌خوانی شده ولی هنوز هم‌سنجی نشده‌است.
پس معشوق هم خود اوست .
بیان برگسن در این نیز مفصل ومحققانه وعالمانه است ، ولی ما وارد آن تحقیقات نمی شویم که به اجمال گذراندنش دریغ است ، و به تفصیل پرداختن سخن را دراز می کند، وانگهی به گمان ما خوانندگان این کتاب با این معنی مانوسند و می دانند که طفیل هستی عشقند آدمی و پری .
برگسن کتاب خود را ختم می کند به فصلی در حالت حاليه نوع بشر، و ترقیاتی که نصیب ارشده است، وعدم تناسب بین ترقیات مادی و روحانی او ، وعلت وقوع جنگها و وسیله جلوگیری از آنها و امیدواری به آینده انسانیت و امثال این مسائل که بیان آنها امروز با قضایایی که در دنیا واقع میشود مناسبت ندارد ، مختصر کلام اینکه ، برگسن از راه علوم جدید به عرفان رسیده است .
–۲۹۱–
