برگه:Tarikh-e Tabarestan.pdf/۱۱۹

این برگ نمونه‌خوانی شده ولی هنوز هم‌سنجی نشده‌است.
–۱۰۵–
  *حتّی اذا آن الدّنو من ربط‍[۱] امر وتلو و القوم قد ترحّلوا فارحل و أنت ذاکر  
  * مولاک بالتّحمید و اثن بالتّمجید ... الی النّعیم صائر  
  * حتّی اذا حعوا[۲] بدت و الطّیر فیها غرّدت ... و انتحبت و ثار منها ثائر  
  قطعتها مجاوزا لشیراسف جائزا[۳] اخطر منها جامزا فالوحش منّی نافر  
  حتّی أتیت معلما لأسفرایین و ما قصّرت فی السّیر کما قصّر فیه عابر  
  تمّ وردت المعقلی و مأوه کالحنظل تبّا له من منزل تعافه الجآذر  

آورده‌اند که ناصر کبیر با کثرت فضل و فصاحت او گفتی: لو جاز قراءة شعر احد فی الصّلوة لکان شعر ابی القاسم، معنی آنست که اگر شعر کسی شایستی بنماز خواندن شعر ابو القسم بودی.
السید شمس آل رسول الله صلی الله علیه و آله، فقیه و صاحب حدیث و از جملۀ نسّاک و عبّاد، هنوز تربت او برقرار است و مشهد معمور، و مزار مشهور بمحلّۀ عزامه کوی[۴] بر در دروازه.


و از علمای سادات که بعهد ما بودند سید ظهیر الدین نسابۀ گرگانی، فضل او

  1. در اصل: رباط‍‌
  2. ضبط‍ این کلمه که ظاهرا نام محلّی است علی العجاله بدست نیامد
  3. تصحیح قیاسی، در جمیع نسخ: جاوزا
  4. ب و سایر نسخ: عوامه کوی