برگه:Tarikh-e Tabarestan.pdf/۱۲۴

این برگ نمونه‌خوانی شده ولی هنوز هم‌سنجی نشده‌است.
–۱۱۰–
  جلالک باد فی خراسان باهر و ذکرک سار فی العراقین سائر  
  و أنت حسام الدّین فی نصرة الهدی حسام إذا کلّ البواتر باتر  
  غدا الرّیّ و الأکباد فیها جریحة لفقدک و الأجفان فیها سواهر  
  تفرّق من بعد التّجمّع شملها و دارت علیها بالبلایا الدّوائر  
  فما قائل إلاّ لتقواک ذاکر و لا سائل إلاّ لجدواک شاکر  
  أیا ملکا رحب القصور عراعرا لسان اللّیالی عن مساعیک قاصر  
  جلالک فی أعلی السّموات صاعد وصیتک فی أقصی الأقالیم سائر  
  أیا مالکا للأمر و النّهی فی الهدی فما مثله فی النّاس ناه و آمر  
  محیّاک بدر فی الغیاهب زاهر و یمناک بحر فی المواهب زاخر  
  و أنت إلی دفع الملمّات مائل و أنت إلی رفع المهمّات قادر  
  فما لبلاد اللّه غیرک حافظ‍ و لا لعباد اللّه غیرک ناصر  
  أما لهم من مشرع الغیّ حاجز أما لهم عن مصرع البغی حاجر  
  أما لهم عن مکسب الإثم وازع أما لهم عن موکب الظّلم زاجر  
  تمتّع بمدحی فهو أکرم مفخر إذا عدّدت للأکرمین المفاخر  
  ألا إنّنی فی مدح غیرک شاعر و لکنّنی فی مدح صدرک ساحر  
  فعش سالما ما حرّر النّثر کاتب و دم غانما ما حبّر النّظم شاعر  

و دیگر باره چون شاه غازی بری شد و نوّاب خویش بنشاند و یک سال و نیم بتصرّف داشت و جماعتی را از اطراف ری دور کرد این قصیده میفرستد:

  جبینک کالبدر المضییّ یلوح و خلقک کالمسک الذّکیّ یفوح