برگه:Tarikh-e Tabarestan.pdf/۱۶۳

–۱۴۹–

	اگر بد کنی کیفر[۱] خود بری			نه چشم زمانه بخواب اندر است
	بایوانها نقش بیژن هنوز			بزندان افراسیاب اندر است

نوشروان ببرادر جواب نبشت بداند که زعامت و مهتری بشهامت و سروری تعلّق دارد نه بصغر سنّ و کهتری، جهان خدایراست، کدخدایی بدان دهد که خواهد، عزّ من قائل: تُؤْتِی الْمُلْکَ مَنْ تَشٰاءُ^[۲] اند هزار سالست تا بیخ درخت تمنّی در دلهای خلایق راسخ شد که هنوز بمیوۀ نرسید، مگر آن برادر نداند که شهنشاهی همچنانکه محبوب و مرغوب دل آن برادر است مطلب جملۀ قلوبست امّا آدمی زاد هرچه بخاطر گذرد در نگذراند، یقین دان که دیر نماند و آفریدگار کیوس را از نوشروان باز داند، باید که دیوان وساوس را از دیوان دل خویش دور کند و حرص سیاه کاسۀ خرمن سوخته را که غرور و خداع و طبیعت سباع انسان ازوست برئیس عقل سپارد تا بسیاست ریاضت فرماید که:

	و لا خیر فی نفس اصابت سلامة			و نالت کفافا ثمّ مالت الی الحرص

چه بدان برادر رسیده باشد که پدر ما چو بعالم فنا خواست پیوست موبدان را بخواند و مشورت ملک بخدای بزرگ برداشتند، بعد از استخاره حواله بما کرد، نظم:

	هنرمند بینی فراوان دلیر			کجا یک شکم نان نیابند اسیر
	یکی بی‌هنر بازبینی بهاه[۳]			خداوند فیروزی و دستگاه
	بدان گفتم این تا برادر نژند			نباشد ز کردار چرخ بلند

نمی‌باید که آن برادر از ناکثین شود تا قرّت عین شامتین گردد و در حقّ او درست آید، شعر:

	طرق السداد علی افراط‍ و نسختها (؟			) کانما هی دو المنن مسدوده (؟)[۴]

	یجری الی الشرّ کالهملاج فی طلق			و رجله عن مساعی الخیر مصفوده

چون کیوس جواب نبشته بخواند برای احتراب در اضطراب آمد و تخویف را

1. ب و سایر نسخ: کیفرش
2. قرآن سورۀ ۳ (سورة آل عمران) آیۀ ۲۵
3. کذا در الف ، ب : تباه (؟)
4. این قطعه فقط‍ در الف هست و تصحیح بیت اوّل آن ممکن نشد.