سررشته‌داری اتابک بهمین عنوان محمد علیمیرزا کابینه وزیر افخم را را بهم زد و کابینه نوی که اتابک وزیر داخله و سر وزیر آن بود پدید آورد، اینان روز شنبه سیزدهم اردیبهشت (۲۰ ربیع‌الاولی) بمجلس خواستندی آمد.
ولی برای آنکه دلهای نمایندگان را بیشتر بدست آورند و آن روز گفتگو و کشاکش بمیان نیاید روز پنجشنبه یک نشست ویژه ای (بی بودن تماشاچیان) برپا گردید و حاجی مخبرالسلطنه از سوی دولت بآنجا در آمد و بدینسان بسخن پرداخت:
«باید در خاطر داشته باشید روزیکه من دستخط مشروطیت را آوردم چه شادیها کردید.»
گفتند: «بلی چنین بود».
گفت: «آنروز لفظ مشروطیت را حامل بودم ولی امروز معنی آن را بشارت میدهم. این را میدانید که وزرای هشتگانه مسئول لفظی بودند. علت چه بود نمیدانم. شاید خودتان میدانید که ایشان مسئول بودند ولی از عهده مسئولیت خودشان بر نمی‌آمدند... لیکن در این چند روز ترتیبی پیش‌آمده من که وزیر علوم هستم میتوانم عرض نمایم که از روز شنبه بیستم ماه هشت وزراء اینجا حاضر شده مسئولیت لفظی و معنوی را بعهده خواهیم گرفت و در تمامی کارها رفتارمان مثل رفتار وزرای دولت مشروطه خواهد شد. فعلا اتحاد نامه ای را که در حضور اعلیحضرت شهریاری نوشته و یازده نفر که هشت نفر آن وزیر و مسئولند مهر کرده ایم در این جا قرائت می‌کنم مسبوق باشید... ».
سپس نوشته‌ای را بیرون آورد که وزیران در آن، «بشرف و ناموس خود» سوگند خورده و خدا را گواه گرفته بودند که از آن پس همیشه با مجلس همراه بوده و « ریشه اختلال » را از کشور بکنند و مال و داراک در این راه دریغ ندارند. شاه نیز در کنار آن نوشته بود:
«چنانکه در متن نوشته و مهر کرده‌اید بروید و متحداً و متفقاً
