دوازده نفر یساول همراه داشت و پرتور دو نفر و در وقت جنگ کنسول اقلا دو لژیون[۱] در تحت حکم خود داشت ولی پرتور یک لژیون بیشتر نمیتوانست زیر فرمان خویش داشته باشد. حکومت شهر روم هم با کنسول بود و غالباً کسی قبل از سن چهل باین رتبه نمیرسید.
اعلی و اشرف مناسب رومی شغل سانسور بود که سابقاً بتفصیل بیان کرده‌ایم و سانسورها دو نفر بودند و قبل از سن پنجاه هیچکس دارای این مناصب نمیشد.
صاحبان مشاغل محترمهٔ فوق را آقایان[۲] میگفتند و مجموع آن مناصب را دورهٔ مفاخر[۳] مینامیدند.
( حکومت ولایات ) ترتیب حکومتی قدیم که مذکور داشته‌ایم متعلق بشهر روم و ناحیهٔ کم‌وسعت آن بود ولی جون رومیها ولایات و ممالک دیگر نیز مسخر کردند ترتیب دیگری برای حکومت آنها اختیار نمودند.
در مملکت ایطالیا رومیها زحمت اداره و حکومت ناحیه و قومی را که تحت تسلط ایشان درمیامد بعهده نمیگرفتند و امور ایشانرا بخودشان واگذار میکردند و فقط از ایشان توقعی که داشتند این بود که لشکر بدولت روم بدهند و بعضی اوقات بپول هم او را معاونت نمایند بنابرین مادام که متصرفات روم منحصر بایطالیا
