آداب معینه بخاک سپارند یا نعش او را سوزانیده خاکستر او را در ظرفی ریخته محفوظ دارند و اعتقاد ایشان این بود که اگر میت را بترتیب صحیح دفن نکنند یا نسوزانند روح او نمیتواند داخل عالم ارواح شود باز بدنیا میاید و مزاحم مردم میگردد.
فصل چهارم
«« حصول مساوات بین طبقات مختلفهٔ روم »»
( بیان حال رعایای روم ) سابقاً مذکور داشتهایم که رومیها دو طبقه بودند یک طبقه اعیان (پاتریسین) که خود را ملت رومی میخواندند و یک طبقه رعایا (پلب) که جزء ملت محسوب نبودند. بعد از آنکه دولت روم جمهوری شد باز مثل سایق اختلاف بین این دو طبقه باقی بود. پاتریسینها اولاد خانوادههای قدیمی بودند که همه وقت در روم حکومت داشته و حق حاکم بودن و قاضی شدن و کلیهٔ مشاغل و مناصب و عضویت مجلس سنا مخصوص ایشان بود. قواعد معمولهٔ دیوانخانه را هم غیر از ایشان کسی نمیدانست. اجرای آداب مناکحت و مزاوجت را نیز ایشان میدانستند زیرا که معمول داشتن ترتیبات قدیمهٔ مذهبی روم و رسوم تفأل و سایر امور مهمه حق آنها بود و رعایا حق نداشتند در آن موارد حضور بهم برسانند بلکه مانند اجنبی بودند از مجلس سنا خارج و از شغل و منصب محروم و با خانوادههای اعیان نمیبایست مواصلت کند