و شوکت میدانستند. وقتی رومیها سفاین چند در دریا انداخته آنها را از مقابل شهر تارانت عبور دادند این امر بر مردم آن بلد گران آمد و بر آن سفاین حمله کرده بعضی را غرق نمودند و در برخی از نقاط متعرض رومیها شدند. مجلس سنا سفرا به تارانت فرستاده مطالبهٔ تلافی و غرامت نمود اما چون سفرای روم خواستند در مجمع عمومی اهل تارانت تکلم و تقریر مطلب نمایند مردم بنای خنده و استهزاء ایشان گذاشتند و بکنفر مسخره لباس رئیس سفرای روم را ملوث کرد و او گفت هرچه میخواهید بخندید اما لوث لباس من بخون شما شسته خواهد شد. خلاصه دولت روم بمردم تارانت اعلان جنگ کرد و آن قوم جون عادت بمحاربه نداشتند پیروس[۱] پادشاه اپیر[۲] را که در جانب دیگر دریای آدریاتیک بر قومی جنگجو سلطنت داشت بکمک خود طلبیدند (سنه ۲۸۱).
پیروس بشجاعت و کفایت معروف بود و مقدونیه را مسخر کرده و در آسیا نیز محاربات نموده و نسب خویش را هم به آشیل[۳] که دلاور معروف جنگ تروا[۴] میباشد میرسانید و از قراری که نقل کردهاند خیال داشت ایطالیا و جزیرهٔ سیسیل را بگیرد بعد تمام مغرب زمین را تا دریای محیط مسخر نماید. بهرحال با بیست و پنجهزار نفر و بیست زنجیر فیل آسیائی حرکت کرده
