دیوان حافظ/ما درس سحر در ره میخانه نهادیم

۳۷۱  ما درس سحر در ره میخانه نهادیم محصول دعا در ره جانانه نهادیم  ۳۸۰
  در خرمن صد زاهد عاقل زند آتش این داغ که ما بر دل دیوانه نهادیم  
  سلطان ازل گنج غم عشق بما داد تا روی درین منزل ویرانه نهادیم  
  در دل ندهم ره پس ازین مهر بتان را مهر لب او بر در این خانه نهادیم  
  در خرقه ازین بیش منافق نتوان بود بنیاد ازین شیوهٔ رندانه نهادیم  
  چون میرود این کشتی سرگشته که آخر جان در سر آن گوهر یکدانه نهادیم  
  المنّة لله که چو ما بی‌دل و دین بُود آن را که لقب عاقل و فرزانه نهادیم  
  قانع بخیالی ز تو بودیم چو حافظ  
  یا رب چه گدا همّت و بیگانه نهادیم