دیوان حافظ/یا رب سببی ساز که یارم بسلامت

۸۹  یا رب سببی ساز که یارم بسلامت باز آید و برهاندم از بند ملامت  ۵۷
  خاک ره آن یار سفرکرده بیارید تا چشم جهان‌بین کنمش جای اقامت  
  فریاد که از شش جهتم راه ببستند آن خال و خط و زلف و رخ و عارض و قامت  
  امروز که در دست توام مرحمتی کن فردا که شوم خاک چه سود اشک ندامت  
  ای آنکه بتقریر و بیان دم زنی از عشق ما با تو نداریم سخن خیر و سلامت  
  درویش مکن ناله ز شمشیر احبّا کاین طایفه از کشته ستانند غرامت  
  در خرقه زن آتش که خم ابروی ساقی بر می‌شکند گوشهٔ محراب امامت  
  حاشا که من از جور و جفای تو بنالم بیداد لطیفان همه لطفست و کرامت  
  کوته نکند بحث سر زلف تو حافظ  
  پیوسته شد این سلسله تا روز قیامت