دیوان شمس/کجایید ای شهیدان خدایی

دیوان شمس (غزلیات) از مولوی
(کجایید ای شهیدان خدایی)
  کجایید ای شهیدان خدایی بلاجویان دشت کربلایی  
  کجایید ای سبک‌بالان عاشق پرنده‌تر ز مرغان هوایی  
  کجایید ای شهان آسمانی بدانسته فلک را درگشایی  
  کجایید ای ز جان و جا رهیده کسی مر عقل را گوید کجایی  
  کجایید ای درِ زندان شکسته بداده وام‌داران را رهایی  
  کجایید ای درِ مخزن گشاده کجایید ای نوای بی‌نوایی  
  در آن بحرید کاین عالم کف اوست زمانی بیش دارید آشنایی*  
  کف دریاست صورت‌های عالم ز کف بگذر اگر اهل صفایی  
  دلم کف کرد کاین نقش سخن شد بهل نقش و به دل رو گر ز مایی  
  برآ ای شمس تبریزی ز مشرق که اصلِ اصلِ اصلِ هر ضیایی  


  • توضیح: «آشنایی» در اینجا به‌معنی «شنا» هم هست.