فخرالدین عراقی (غزلیات)/ز دلتنگی به جانم با که گویم؟

فخرالدین عراقی (غزلیات) از فخرالدین عراقی
(ز دلتنگی به جانم با که گویم؟)
  ز دلتنگی به جانم با که گویم؟ ز غصه ناتوانم، با که گویم؟  
  ز تنهایی ملولم، چند نالم؟ ز بی‌یاری به جانم، با که گویم؟  
  به عالم در، ندارم غمگساری نمی‌دارم، ندانم با که گویم؟  
  ز غصه صدهزاران قصه دارم ولی پیش که خوانم؟ با که گویم؟  
  چو مرغ نیم بسمل در غم یار میان خون تپانم، با که گویم؟  
  فتاده چون بود در دام صیدی؟ ز محنت همچنانم، با که گویم؟  
  به کام دوستان بودم، کنون باز به کام دشمنانم، با که گویم؟  
  مرا از زندگانی نیست سودی ز هستی در زیانم، با که گویم؟  
  همه بیداد بر من از عراقی است ز بودش در فغانم، با که گویم؟