کلیات سعدی/بوستان/باب اول/تو کی بشنوی ناله‌ی دادخواه

  تو کی بشنوی نالهٔ دادخواه بکیوان برت کِلهٔ خوابگاه؟  
  چنان خسب[۱] کاید فغانت بگوش اگر دادخواهی برآرد خروش  
  که نالد ز ظالم که در دور تست که هر جور کو میکند جور تست  
  نه سگ دامن کاروانی درید که دهقان نادان که سگ پرورید  
  دلیر آمدی سعدیا در سخن چو تیغت بدستست فتحی بکن  
  بگوی آنچه دانی که حق گفته به نه رشوت ستانی و نه عشوه ده  
  طمع بند و دفتر ز حکمت بشوی طمع بگسل و هرچه دانی بگوی  

***


  1. خفت.