برگه:تاریخ روابط ایران و انگلیس (جلد۱).pdf/۱۲۱

این برگ هم‌سنجی شده‌است.
۱۱۱

دربار ایران اخراج شدند و هنگامیکه ژنرال گاردان سفیر فوق‌العاده ناپلئون می‌خواست از راه روسیه بفرانسه برود به عباس میرزا نایب‌السلطنه دستور دادند که مانع رفتن او از راه روسیه شده و از راه آذربایجان با مأمورین مخصوصی او را بفرستند.


    اما ناپلئون بعداً اصلاحی در این عهدنامه بعمل آورد باین مضمون که ناپلئون لهستانی‌ها را برای استقرار سلطنت لهستان تشویق نخواهد کرد، ولی امپراطور روس قبول نکرد و تهدید نمود هر گاه این عهدنامه که بامضای وزیر مختار فرانسه رسیده رعایت نشود، او (الکساندر) مسئول صلح آتیه اروپا نخواهد بود و گر چه شخصاً حمله نخواهد نمود ولی اگر باو حمله کنند از خود و وطن خود دفاع خواهد کرد.

    در این تاریخ روسها دانستند که ناپلئون نسبت بلهستان سوءنظر دارد پس بفکر دفاع افتادند و در اطراف آن مملکت شروع بساختن استحکامات نمودند. این اقدامات روسها سبب شد که ناپلئون توسط وزیر مختار خود مقیم پطرزبورک از فرانسه راجع باین عمل توضیح بخواهد. در جواب گفتند بهمان دلیل است که فرانسه عده زیادی قشون و مهمات بشمال آلمان اعزام میدارد.

    بمرور اختلافات بین دو امپراطور زیاد شد تا اینکه در ۳۱ دسامبر ۱۸۱۰ بموجب فرمان امپراطور روس در تمام ممالک روسیه بنادر و سرحدات روس برای تجارت با انگلستان آزاد گردید و این اقدام دولت روس رابطه حسنه دولتین را متزلزل نمود.

    متعاقب آن از ورود مقدار زیادی امتعه فرانسه بروسیه ممانعت بعمل آوردند و بعدهٔ مستحفظین سرحدات خود نیز افزودند و دولت روس یک یادداشت رسمی بتمام دول اروپا صادر نمود که در ضمن آن بعملیات ناپلئون در ممالک اروپا اعتراض کرد.

    سال ۱۸۱۱ نشان میدهد که دو دولت معظم آن عهد اروپا هر دو خود را برای جنگ تجهیز مینمایند و از طرفی هم سعی مینمودند دول دیگر اروپا را با خود همراه کنند. ناپلئون اطریش را در طرف خود داشت. آلمان را هم با دادن یک امتیازات تازه و با انعقاد یک عهدنامه دیگر که تا حدی جنبه سری داشت با خود همراه نمود و با آن عقد اتحاد بست که در جنگ با روسیه مساعد فرانسه باشد و از ورود امتعه انگلیسی از راه روسیه ممانعت کند.

    از آنطرف انگلیسها آنچه که در قدرت خود داشتند با دولت روس مساعدت کردند و از هیچ کمکی مضایقه ننمودند.

    دشمنی دیرینه بین روس و عثمانی را خاتمه دادند و بین آنها صلح برقرار کردند و یک معاهده تجارتی در اوایل ۱۸۱۲ بستند، چنانکه عنقریب ملاحظه خواهید نمود همان عمل را هم در ایران در سال ۱۸۱۳ برای روسها انجام دادند و عهدنامه گلستان را بین ایران و روس منعقد نمودند.