بودند ولی تجهیزات روس و آلمان داشت افکار عمومی آنها و اروپا را متزلزل مینمود، مخصوصاً حرکت آنها بطرف فرانسه و رسیدن ایشان بکنار رود الب[۱] بمخالفین ناپلئون جرئت میداد و احساسات آنها را تحریک مینمود که علیه ناپلئون قیام کنند، قشونهای ساخلوئی فرانسه که در اطراف بالتیک و بین برلن و هامبورک بودند همه بطرف شهر هامبورک عقب‌نشینی کردند. خبر حمله‌های قشون روس همه‌جا را پر کرده بود، بنابراین در ۱۲ مارس ۱۸۱۳ حکم عقب‌نشینی قشونهای فرانسه صادر گردید و همهٔ آنها در هامبورک جمع شدند؛ از آنجا نیز ناچار بودند عقب‌نشینی کنند ولی چون پول و آذوقه نداشتند مجبور بودند صندوق‌های درآمد بلدیه شهر را خالی نموده وجوه آنرا برای مخارج خود همراه بردارند. متعاقب حرکت قشون از هامبورک روسها با یک عدهٔ قلیلی آنجا و اطراف آنرا اشغال نمودند و آنچه که متعلق بفرانسه بود همه را تصاحب کردند، از آنطرف ناپلئون با قشون جدیدی که تهیه نموده بود در ۱۵ آپریل ۱۸۱۳ از پاریس حرکت نمود. تا آخر ماه می قشون فرانسه تمام قشونهای متحدین را از هامبورک و اطراف آن بیرون کرد و برای این بیوفائی و راه دادن بقشون متحدین چهل و هشت میلیون فرانک برای شهر هامبورک جریمه جنگی تعیین گردید و برای سایر شهرها نیز هر یک بفراخور استعدادشان مجازات تعیین شد و اقدامات خیلی شدیدی نسبت به سکنه شمال آلمان اعمال نمود که در تاریخ بی‌نظیر است.[۲]
شکست قشون آلمان در لوتزن[۳] در ماه می ۱۸۱۳ و شکست قشون روس در
بقیه از صفحه قبل
- ↑ Elbe.
- ↑ در این تاریخ تمام مهمات جنگی مخارج قشون متحدین را انگلیسها میدادند، (تاریخ الیسون جلد ۱۷ – صفحه ۵۷)
- ↑ Lutzen
لوئی چهاردهم بر ضد اطریش و امپراطور آن تشکیل گردید. اعضای تشکیل‌دهندهٔ آن پادشاهان سوئد و دانمارک، دوک ایالت باویر (Duc de Baviere) از ایالات آلمان و عدهٔ از شاهزادگان و رجال ایالات آلمان بودند.
