بوتزن[۱] در بیست و یک می ۱۸۱۳ مجدداً دول اروپای مرکزی را به وحشت انداخت، بالاخره دولت اطریش واسطه متارکه جنگ شد و ناپلئون نیز قبول نمود و این متارکه تا اواسط اوت ۱۸۱۳ ادامه پیدا کرد و بنام متارکه جنگ پلس ویتز[۲] معروف گردید.
همینکه متارکه اعلان شد متحدین دول مرکزی از فشار ناپلئون تا حدی خلاص گردیدند، باز این متارکه اسباب وحشت انگلیسها را فراهم آورده و به تک و دو افتادند و نماینده زبردست خود را به محل میدان جنگ روس و آلمان رسانیده با وعده‌های صریح و کمک‌های مالی و مهمات بیحد و حساب آنها را مجدداً دل گرم و حاضر بمبارزه نمودند. در چهارده ماه جون ۱۸۱۳ معاهده تازه‌ای بین انگلیس، آلمان و روس برای ادامه جنگ با فرانسه منعقد شد که بعهدنامه رایخنباخ [۳]معروف گردید. در حقیقت این معاهده اساس محکم اتحاد این دول قرار گرفت و وسیله سقوط ناپلئون را فراهم نمود. در این معاهده انگلیسها بطور وافر و فوق‌العاده زیاد پول خرج کردند. به دولت روس و پروس هر دو مساعدتهای مالی بیحساب نمودند و مهمات بی‌اندازه دادند. باز از نو آلمانها هشتاد هزار نفر قشون و روسها یکصد و شصت هزار نفر در میدان جنگ حاضر کردند و یک قراردادهای سری نیز بین این سه دولت برقرار گردید که ذکر آن باعث تطویل کلام است.
این سه دولت هم‌عهد شدند تا هر زمان که جنگ دنباله پیدا کند اسلحه را زمین نگذارند و جنگ را ادامه دهند تا فرانسه خسته و فرسوده شده بدست متحدین ذلیل و بیچاره گردد[۴].
سال ۱۸۱۳ برای دولت انگلیس و نمایندگان سیاسی و نظامی آن یک سال پر زحمت و پر خرج بوده که در تاریخ حیات سیاسی دولت انگلیس بی‌نظیر میباشد و
