زندگانی لرد کلایو[۱] چنین مینویسد:
چپاول و غارت یگانه مقصود فرماندها لشکری بری و بحری انگلستان در این ایام بوده[۲] و در تمام جنگهائی که بین قوای انگلیس و شرقیان در این اوقات پیش میآید غالباً غارت سبب میشد که از فتوحات خود نمیتوانستند نتیجه بگیرند.
در این هنگام بنگال، بهار و اوریسا بهترین و پرجمعیتترین و آبادترین ایالات امپراطوری دولت مغول بشمار میرفت و برای مدت ۱۵ سال علیوردیخان یک حاکم مناسب و شخص جدی برای این ایالات بود و بخوبی آنجاها را اداره مینمود. این شخص قابل در ماه اپریل ۱۷۵۶ وفات کرد. جانشین او سراجالدوله نظر بتعدیات انگلیسها دشمنی فوقالعاده با آنها داشت و نمیخواست آنها در هندوستان محل و مأوائی برای سکونت دائمی خود داشته باشند ولی این دشمنی را در زمان علیوردیخان کاملاً مخفی داشته بود.
انگلیسها پیشبینی مینمودند شاید جنگی بین آنها با فرانسویها واقع شود بدین جهت قلعه ویلیام را سنگربندی محکم نمودند.
سراجالدوله بآنها پیغام داد هر گاه از سنگربندی محل فوقالذکر دست بر ندارند او آمده استحکامات آنها را با خاک یکسان خواهد نمود. انگلیسها گوش نداده و اعتنائی باین حرفها نکردند. سراجالدوله نیز کسان خود را ماًمور نمود قلعه را تصرف نموده استحکامات آنرا خراب و کسانیکه از انگلیسها در آنجا بودند همه را توقیف و در یک محل محقری حبس کرد.
روز دیگر از یکصد و چهل و شش نفر انگلیسی که در آن محوطه حبس بودند فقط ۲۳ نفر زنده مانده باقی همه خفه شده بودند. سراجالدوله راپرت عملیات خود را برای امپراطوری دهلی نوشت و در کلکلته هم قشون ساخلوی گذاشت