همه را بی‌اعتنائی مینمود و بهیچ وجه گوش باین حرفها نمیداد.[۱]
مورخ فوق‌الذکر علاوه میکند که دلیل عمده بی‌اعتنائی مستر کانینگ و عدم توجه او بتمام این اعتراضات آن بود که وزیر امور خارجه انگلستان در تحت نفوذ دیپلومات درجه اول «از جنس لطیف» دولت روس واقع شده بود.[۲]
داستان این دیپلومات درجه اول دولت امپراطوری روس که در این تاریخ آفت جان سیاسیون دولت انگلیس شده از بزرگ و کوچک آنها را مفتون زیبائی خویش نموده و همهٔ آنها را با نیرنگ‌های سیاسی افسون کرده بود، خود یک داستان بسیار حیرت‌انگیزی است.
این شوخ‌چشم و شیاد بی‌نظیر که در بازی نمودن رولهای سیاسی ید طولائی داشته است از سال ۱۸۱۹ در لندن بسمت نماینده سیاسی دولت امپراطوری روس مقیم و موسوم به پرنسس دولیون بوده[۳]
جان ویلیام کی مینویسد:
«زیرکی و زبردستی این دیپلومات درجه اول جنس لطیف که کارهای سیاسی دولت امپراطوری روسیه را در لندن عهده‌دار بود، نفوذ این زن در قضایای ایران و عثمانی در این تاریخ (۱۸۲۶ میلادی - ۱۲۴۱ هجری) فوق‌العاده مؤثر بوده و اثرات آن برای این دو مملکت بسیار خطرناک و زیان‌آور بوده است.»[۴]
- ↑ It was clear however to all Parties that Mr. Canning only sought a means of escaping the fulfilments of the stipulations., Kaye Vol. 1 P. 153
- ↑ جرج کانینگ از رجال سیاسی معروف انگلستان میباشد. در سال ۱۸۲۲ وزیر امور خارجه بود. در سال ۱۸۲۷ رئیس‌الوزراء شد و در همان سال مرد. این شخص کاملا در تحت نفوذ شاهزاده خانم فتان فوق‌الذکر بوده و برای تمام پارتی‌های سیاسی انگلستان مسلم بود که مستر کانینگ وزیر امور خارجه انگلیس بوسایل مختلف متشبث میشد که از انجام تعهدات دولت انگلیس نسبت بدولت ایران فرار کند. «جان ویلیام کی جلد اول صفحه ۱۵۳»
- ↑ Princess de Lieven
- ↑ تاریخ جنگ‌های افغانستان، جلد اول (صفحه ۱۵۴)
