و بدون مشورت آنها در قاره اروپا قدمی بر نمیداشتند با این حال در مقابل تقاضاهای فتحعلیشاه پیشنهاد نمودند اگر شاه ایران بخواهد که دولت انگلستان با ایران همراهی کند میبایست جزیره هرمز، بنادر بحر خزر و بندر بوشهر را در خلیج فارس به تصرف دولت انگلستان بدهد.[۱] البته تمام این‌ها بهانه و نیرنگهای سیاسی بود چونکه دولت انگلیس بهیچوجه حاضر نمیشد بخواهش های فتحعلی شاه اعتنا کند.
خلاصه حضور ژوبر در طهران روح تازه بقالب افسرده فتحعلیشاه دمید و زمینه اتحاد محکمی بین دولتین ایران و فرانسه طرح ریزی شد. در نتیجه معاهده ذیل در تاریخ ۴ مه ۱۸۰۷ (مطابق ۲۵ صفر ۱۲۲۲) در فین‌کن‌اشتاین[۲] بامضای ناپلئون رسید.
مسیو ژوبر را با عزت و احترام تمام باتفاق میرزا محمدرضاخان بیکلربیکی قزوین و وزیر شاهزاده محمدعلی میرزا بعنوان سفیر فوق‌العاده از راه استانبول روانه دربار ناپلئون نمودند.
این است سواد آن عهدنامه معروف:
عهدنامه اتحاد بین اعلیحضرتین ناپلئون و فتحعلیشاه
بتاریخ چهارم ماه مه ۱۸۰۷ مطابق (۲۵ صفر ۱۲۲۲)
اعلیحضرت امپراطور فرانسویان و پادشاه ایتالیا و پادشاه ایران برای تحکیم روابط دوستانه و عقد معاهدهٔ اتحاد اشخاص ذیل را نامزد مینمایند:
