وزیر روابط خارجه
ش. م. تالی ران امیر بنوان[۱]
بعد از امضای معاهده فوق بین دولتین ایران و فرانسه، ناپلئون تصمیم گرفت یک صاحب‌منصب ارشد با عدهٔ صاحب‌منصبان قشون و سواره و توپخانه و مهندسی بدربار ایران بفرستد. این بود که جنرال گاردان که یکی از معتمدین شخص امپراطور بود باین سمت تعیین گردید.
دستوری که دو روز بعد از امضای عهدنامه بقلم خود ناپلئون برای ژنرال مذکور نوشته شده ذیلا درج میشود:
تعلیمات ناپلئون جهت سرتیپ گاردان
از اردوگاه فین کن اشتاین بتاریخ دهم ماه مه ۱۸۰۷ مطابق (۳۰ صفر ۱۲۲۲) هجری قمری.
آقای سرتیپ گاردان باید باسرع اوقات ممکنه بایران برسد و پانزده روز پس از ورود قاصدی و یکماه بعد یکی از صاحب‌منصبان همراه خود را به فرانسه روانه نماید.
در موقع عبور از استانبول باید کمال احتیاط و مراقبت را رعایت کند تا بمکاتبات بین او و وزیر روابط خارجه و مکاتبات وزیر روابط خارجه با او بسرعت انجام گیرد و اگر ممکن باشد که این کار بوسیله عمال باب عالی صورت یابد هر هشت روز به هشت روز راپرتهای خود را بفرستد.
تمام مراسلات بهر درجه از اهمیت که باشد چه بعنوان وزیر روابط خارجه چه بعنوان سرتیپ سباستیانی[۲] باید برمز نوشته شود.
