برگه:تاریخ روابط ایران و انگلیس (جلد۲).pdf/۲۶

۴۱۰

در یازدهم محرم ۱۲۵۵ از وین حرکت نموده غرهٔ صفر بمحلهٔ ولسن که در یک فرسخی شهر پاریس است وارد و آنروز برای اخبار در آنجا متوقف شدیم. مسیو ژوانین ترجمان اول دولت که سابقاً در ایام سفارت جنرال گاردان چندی در ایران بود زبان فارسی یاد گرفته بود، دو ساعت بغروب مانده آمده از جانب پادشاه فرانسه مراسم خوش آمد و احوالپرسی بعمل آورد و مذکور ساخت که از دولت ما منزل شایسته برای شما تعیین و مقرر شده است: منهم به تقدیم رسوم مهمانداری مأمورم. قرار شد روز دوم ماه داخل شهر شویم. مشارالیه رفت و روز دیگر باتفاق دو نفر ترجمان دولتی آمده سه عراده کالسکه دولتی خوب آوردند تا اینکه بمنزل رفتیم. اخراجات یومیه بقدر کفاف و طباخ و عمله آنچه لازم بود مهیا داشتند. همانروز آجودان باشی موافق معمول دولتی وزیر دول خارجه را ملاقات و ایشانهم شب بلافاصله بی‌خبر آمدند بازدید کردند. روز دیگر مسیو ژوانین اظهار ساخت که حسب‌الأمر پادشاهی مقرر است که فردا بحضور رفته نامهٔ همایون را برسانید... روز سوم شرف حضور حاصل گشت بوضعی که دو عراده کالسکهٔ هشت اسبی و کالسکهٔ دیگر چهار اسبی از دولت آوردند و باتفاق اجزای سفارت عموماً رفته اول در یکی از اطاقهای عمارت شاهی که بعضی از بستنی و شیرینی حاضر کرده بودند همه را متوقف داشتند و پس از صرف قهوه و چای دو نفر ایشیک آقاسی حاضر که منصب جنرالی داشتند آمده از جانب پادشاه اخبار و اشاره کردند تا اینکه بالاتفاق رفته در اطاقی که سر کار پادشاهی در سر تخت نشسته و سرکار ولیعهد و سه نفر شاهزاده در یمین و یسار و بعضی از وزراء و امراء هم ایستاده بودند، ، بقاعدهٔ ایران سه دفعه تعظیم کرده پیش رفتیم. آجودانباشی مأموریت خود را چنانکه معمول است بعبارت بلیغه و الفاظ فصیحه عرض و همینکه نامهٔ همایون را از این بندهٔ درگاه خواست بگیرد سرکار پادشاه کلاه از سر بر داشتند و برخاستند و نامهٔ همایونرا بدست خود با کمال احترام گرفته چند دقیقه نگاهداشتند و نسبت به سرکار اعلیحضرت شاهنشاهی اظهار یگانگی اتحاد نموده فرمودند خدا میداند ما بدیدن این نامهٔ مودت ختامه فوق‌العاده طالب