دولت خود اقرار دارند بر اینکه موکب همایون محض رضای خاطر و خواهش امنای دولت انگریز دست از محاصرهٔ هرات برداشته مراجعت فرمودند و این معنی را نیز مطابق قوانین مطاعه بر کافهٔ اهالی ایران واضح و عیان کردند. با وضوح و وقوع این مطلب و فقرهٔ اول که هحض خیال و سوءظن است منافات کلی دارد که شاهنشاه ایران با موکب همایون بتحریک و پول و معلمین روسیه بسمت افغانستان حرکت فرمایند و بعد از اتمام اینکار و غلبهٔ کل صفحات بخواهش دولت انگریز مراجعت فرمایند. علی‌ایحال در خاتمه عرض میشود اگر چه بنده را ممکن نشد موافق فرمایش و دستورالعمل اولیای دولت علیه چنانکه منظور نظر و مکنون خاطر مهرپرور اعلیحضرت شاهنشاهی بود التیامی فیمابین دولتین علیتین بدهم تا دوستی قدیم را تأکید جدید حاصل آید اما باز از جناب شما کمال امتنان دارم که تا بحال آنقدر مخلص فرصت داده‌اید که خدمت محوله خود را تا اینجا بعمل آورده بیان واقع و میل خالص مبارک شهریاری را در دوستی و اتحاد بامنای این دولت اظهار کنم. متوقع است که جواب همین رقعه را نیز بهر وضعی که اصلاح دانند بزودی لطف نمایند تا از خدمت ملازمان مرخص شوم که زیاده زحمت دادن مخلص در صورتیکه کار از پیش نرود و پای انصاف بمیان نیاید در این مملکت بی‌حاصل خواهد بود. (والسلام خیر ختام).
چون اهل پارلمنت از کیفیت اوضاع این چند روز فی‌الجمله استحضار بهمرسانیده بودند لهذا شب ۲۳ ماه مزبور از جانب لرد پالمرستون سئوال کردند که ما نمیدانیم با دولت ایران دوستی داریم یا دشمنی و ایلچی دولت ما که بتوقف دولت ایران مأمور بود چرا آمده و بچه علت مواجب باو داده میشود؟ جواب داده که الان با دولت ایران نه دوستی داریم و نه دشمنی. مستر مکنیل برای کاری بلندن آمده و مادام توقف در اینجا نصف مواجب باو داده میشود و باین حرف متین ایشان اهل پارلمنت عموماً دست بهم زده خندیده بودند و صبح این کیفیت باسمه کشته منتشر شد و روز دیگر رقعهٔ علیحده باین مضمون نوشته بجناب معزی‌الیه فرستادم.
