برگه:مجمع التواریخ میرزا محمدخلیل.pdf/۱۳

این برگ نمونه‌خوانی نشده‌است.

عمر ساکن مرشد آباد بنگاله و موافق یاد داشتی که والد طاب الله ثراه این را قم عاصی در حین حیات برشته تحریر در آورده بود اقتباسی نموده و از بعضی نسخ متفرقة دیگر راز تقریر نقات مستخبران برخی حالات مرقومه که بالمشافهه معاینه نموده بودند بصحت پیوست جمع نموده ، بیت

زهر منزلی توشه برداشتم زهر خرمنی خوشهٔ یافتم (کذا)

و آنرا هسمی ساخت بمجمع التواریخ تلخییماً و اجمالاً ذکر مینماید امید که صاحبان بصیرت و بینائی باصلاح و درستی او کوشیده این نالایق بی سرانجام را معذور دارند ، بیت :

جایی که عقاب پر بریزد از پشهٔ لاغری چه خیزد

هرچند عبارات و الفاظ این رساله هیچ گونه سزاوار تعریف و توصیف نیست نهایت چون حتی المقدور در تصحیح و توضیح وقایعی که در آن مندرج است سعی و کوشش نموده لهذا دو سه بیتی مناسب محل برشته تسطیر در می آورد ، شعر :

این نادره مجموعة اقسام سخن گلهای کلام را بود چون گلشن بحر ست لبالب از نالی پر از هنر و زعیب خالی امید که گردد این در پاک آویزه گوش اهل ادراک من الله التوفیق و الاستعانة .

ذکر در بیان مبادی احوال امیر اویس و خروج او

برنکته سنجان دقیقه رس اوضاع عالم کون و مکان وطالبان اخبار جهان بی بنیان و مستفسران آثار اصناف فرق ما تقدم مخفی و پوشیده نماند که فرقه افاغنه قوماند که در مابین بلاد خراسان و هندوستان مسکن دارند و طول بلاد ایشان از جانب مشرق رود نیلاب است که آنرا اهل هند دریای اتکامی نامند و از جانب مغرب توابع هرات

۱- غرض همان شل سند است که بمناسبت ممبر نیلاب بر کنار این شط بین غز نین و پنجاب و بمناسبت قلمة انک (ایضاً بر کنارهمین شط نزدیک ملتغای کابل و سند آنرا رود بلاب و دریای آتی نیز میخواندند .