برگه:Anvari poems.pdf/۹۰

این برگ نمونه‌خوانی نشده‌است.
  گر دل و دست بحر و کان باشد دل و دست خدایگان باشد  
  شاه سنجر که کمترین بنده‌اش در جهان پادشه نشان باشد  
  پادشاه جهان که فرمانش بر جهان چون قضا روان باشد  
  آنکه با داغ طاعتش زاید هرکه ز ابنای انس و جان باشد  
  وانکه با مهر خازنش روید هرچه ز اجناس بحر و کان باشد  
  دسته‌ی خنجرش جهانگیرست گرچه یک مشت استخوان باشد  
  عدلش ار با زمین به خشم شود امن بیرون آسمان باشد  
  قهرش ار سایه بر جهان فکند زندگانی در آن جهان باشد  
  مرگ را دایم از سیاست او تب لرز اندر استخوان باشد  
  هرکجا سکه شد به نام و نشانش بخل بی‌نام و بی‌نشان باشد