برگه:Azari-zabane-bastan.pdf/۴۴

این برگ هم‌سنجی شده‌است.
آذری یا زبان باستان آذربایجان / احمد کسروی
۴۴
 

***

  خسه[۱] بانان که غم چو یا نشینند پا بدامان جهان پویان نشینند  
  خسه بانان که اج خلوتگه راز زبان بسته سخن گویان نشینند  

خلیفه صادق خلیفه آستان صفویه

  زار جا اشته شامانر[۲] سحرنی قهقهر[۳] زهر خندی ویشتر [۴] نی  
  همی نالی ته دور از چنگال باز مگر چه دام صیادر[۵] خبر نی  
  دلا غافل مبش خوشتن زمانی قیمتین گوهریش گنجش چه کانی  
  مبش کرکس بهر مرداره منشین شاه بازیش چه اوج لامکانی  

راجی

  من همایم سر کوهان وطن بی کشتگاهم اوی صحرا چمن بی  
  استخوانی خورم سازم قناعت بوقت مردن پر و بالم کفن بی  

***

  دنیا خوانی و مردم کاروانی روز الاله و روز خزانی  
  سیاه چالی کند نامش نهد گور بمن واجن ایم ایشتی فان مانی  

***

  خشکه دارم بکوهان سایه ام نی ببرمان مانده طفلیم دایه ام نی  
  ببازارم شری بازار وانم ببازم شری هیچ پایه ام نی  

***

  کوهانم سربلندی خور مصاحب ازم درده جری بلبل مصاحب  
  به پنج روز دیگر بایر بوینا نه خانه مانده نه خانه صاحب  

***

  دنیا داری بلای من نزانست مرگ من در صلای من نزانست  
  شهر و مردم همه بایر بوینا مایه ام پنج گز هلای من نزانست  
  1. خوشا
  2. شامانت
  3. قهقهت
  4. بیشتر
  5. صیادت