برگه:HekmatSoqratAflaton.pdf/۲۰۱

این برگ هم‌سنجی شده‌است.
–۱۹۷–

هستند ترا خوش نخواهند پذیرفت پس رأی اقریطون را پذیرا مشو و پند ما را بشنو.

ای اقریطون گرامی گمانم اینست که این کلمات را میشنوم همچنانکه کاهنان و اهل جذبه شنیدن آهنگهای نی را میپندارند و آواز آنها چنان در گوش من میپیچد که تاب شنیدن سخنان دیگر نمیآرد و آنچه تو برخلاف آن بگوئی رنج بیهوده است اما اگر گمان داری بسخن میتوانی کاری از پیش ببری بگو.

اقریطون – نه ای سقراط سخنی ندارم.

سقراط – پس ای اقریطون از این بگذریم و راهی که من میگویم و خداوند بما مینماید برویم.