تمیز داد. در هر حال چه بتوانیم تشخیص بدهیم چه ندهیم آثار افلاطون مبدء و منشاء حکمت یونان است که حکمت امروز دنیا نیز دنبالهٔ همان میباشد.
تولد افلاطون در سال ۴۲۷ قبل از میلاد مسیح یعنی نزدیک بدو هزار و چهار صد سال پیش در شهر آتن بوده و این موقع را اگر بخواهند با تاریخ ایران تطبیق کنند زمان سلطنت اردشیر دراز دست پادشاه هخامنشی میشود. خود افلاطون رعیت ایران نبود زیرا در قسمتی از یونان میزیست که از متصرفات ایران محسوب نمیشد اما از ایران و پادشاهان ایران مکرر اسم برده است و جای خورسندی است که ببدی نام نبرده بلکه ستوده است و این خود نشانی است بر اینکه ایرانیها قومی بوده‌اند که دشمنها هم آنها را توهین نکرده و تمجید نموده‌اند.
اسم واقعی این حکیم بزرگ افلاطون نیست. آریستوکلس[۱] است و افلاطون (پلاتون[۲]) در زبان یونانی بمعنی وسیع است. درست معلوم نیست چرا این لقب را باو داده اند و تأویلات بسیار کرده‌اند، بعضی گفته‌اند بواسطهٔ اینکه چهار شانه و وسیع الصدر بمعنای ظاهری بوده و قد بلند داشته است، بعضی دیگر نوشته‌اند پیشانی وسیع و بزرگ داشته است، گروهی گفتند مقصود معنی حقیقی پلاتون نیست معنی مجازی آن است یعنی افلاطون وسیع‌الصدر بمعنای مجازی بوده است. باین تأویلات و اینکه کدام درست است کاری نداریم همین قدر باید بدانیم اسمی که پدرش بروی او گذاشت آریستوکلس بود و بعد ملقب ومعروف به افلاطون شد.
افلاطون از خانوادهٔ بزرگ و ارجمند بوده است نسب او از طرف پدر به کدروس[۳] میرسد که آخرین پادشاه آتن بوده و بعد از او دولت آتن مبدل به جمهوری شده است.
از جهت مادر نیز شریف و محترم بوده و نسب مادرش بشخص
