برگه:IOHP-Interview-Alikhani.pdf/۱۵۷

این برگ هم‌سنجی شده‌است.
عالیخانی (۸)
– ۴ –

با حزب ایران نوین. و اما

س – آقای علم مثل اینکه مسئله را قادر به هضمش بوده دیگر.

ج – علم کاملاً قادر به هضمش بود بخصوص که از چند ماه پیش از اینکه دولت استعفا بدهد حتی میدانست که شغل بعدی‌اش چه خواهد بود. شاه خیلی به علم نزدیک بود و علاقه به او داشت و کاملاً روشن بود که حتی تعویض علم نه فقط بخاطر اینستکه به تصور خودش میخواست احساس نزدیکی با آمریکائی‌ها بکند یعنی احساس نزدیک به آمریکائی‌ها داشته باشد، ولی اصولاً هم نمیخواست علم را ضایع بکند. ترجیح میداد که علم فرسوده نشود و در روز مبادا هم بدردش بخورد. و من تردید ندارم که اگر این مرد در جریانات ۱۳۵۷ زنده بود نقش بسیار بزرگی را بازی میکرد. حالا نتیجه چه میشد و آیا بهرحال میتوانست جلوی انقلاب را بگیرد یا انقلاب را چند سال دیگر عقب میانداخت آن گفتگوی جداگانه‌ای است. اما اعلیحضرت با حسن نیت نگاه میکرد و بهمین دلیل هم به علم گفته بود که مطابق میل خود علم که او رسماً رئیس دانشگاه پهلوی شیراز خواهد شد و در عمل هم تمام کارهای سیاسی و محرمانه‌ای که به اصطلاح جنبه high policy دارد انجام خواهد داد. و همینطور هم بود. بهمین دلیل هم در آن ماههای آخر مرتب تصویبنامه برای تعمیرات کاخ ارم که متعلق به دانشگاه پهلوی بود به هیئت وزیران میآمد که ما تصویب خرج از محل بودجه سری نخست‌وزیر و غیره بکنیم، و خوب، همه ما میدانستیم که علت علاقه علم به تعمیر برای اینستکه خودش در آن خانه ساکن خواهد شد. بنابراین هیچ برایش جنبه غیر عادی نداشت. اما بهرحال هر کسی که سر یک کاری است به آن کار دلبسته میشود و از این گذشته خیلی هم برای علم دلپذیر نبود که احساس کند که جانشینش یک آدمی مانند منصور است با آن مشخصات. بهرحال برگردیم به صحبت‌های دیگر خودمان در عرض این مدت و به فعالیت‌هائی که من در وزارت اقتصاد در سال ۱۳۴۱ داشتم. یکی تدریجاً انتخابی عده‌ای همکار تازه بود که یکی از آنها دکتر محمد یگانه. دکتر یگانه را برای اولین بار من هنگامی که شرکت نفت بودم ملاقات