برگه:KoliyatSaadiForoughi.pdf/۱۰۱۰

این برگ هم‌سنجی شده‌است.
— ۳۹۸ —

*

  ایکاش که مردم آن صنم دیدندی یا گفتن دلستانش بشنیدندی  
  تا بیدل و بیقرار گردیدندی بر گریهٔ عاشقان نخندیدندی  

*

  گفتم بکنم توبه ز صاحبنظری باشد که بلای عشق گردد سپری  
  چندانکه نگه میکنم ای رشک پری بار دومین از اولین خوبتری  

*

  هر روز بشیوه‌ای و لطفی دگری چندانکه نگه میکنمت خوبتری  
  گفتم که بقاضی برمت تا دل خویش بستانم و ترسم دل قاضی ببری  

*

  ای بلبل خوش سخن چه شیرین نفسی سرمست هوا و پای‌بند هوسی  
  ترسم[۱] که به یاران عزیزت نرسی کز دست و زبان خویشتن در قفسی  

*

  ای پیش تو لعبتان چینی حبشی کس چون تو صنوبر نخرامد بکشی  
  گر روی بگردانی و گر سر بکشی ما با تو خوشیم گر تو با ما نه خوشی[۲]  

*

  ماها همه شیرینی و لطف و نمکی نه ماه زمین که آفتاب فلکی  
  تو آدمئی و دیگران آدمیند؟ نی‌نی تو که[۳] خط سبز داری ملکی  

*

  کردیم بسی جام لبالب خالی تا بو که نهیم لب بران لب حالی  
  ترسنده ازان شدم که ناگاه ز جان بی‌وصل لبت کنیم قالب خالی  

  1. شاید.
  2. نخوشی.
  3. که تو.