برگه:KoliyatSaadiForoughi.pdf/۱۱۶

این برگ هم‌سنجی شده‌است.
دیباچه
— ۲ —

قبای سبز ورق در بر گرفته و اطفال شاخ را بقدوم موسم ربیع[۱] کلاه شکوفه بر سر نهاده عصاره نالی بقدرت او شهد فایق شده و تخم خرمائی بتربیتش نخل باسق گشته[۲]

  ابر و باد و مه و خورشید و فلک در کارند
تا تو نانی بکف آریّ و بغفلت نخوری  
  همه از بهر تو سر گشته و فرمانبردار
شرط انصاف نباشد که تو فرمان نبری  

در خبرست از سرور کاینات و مفخر موجودات و رحمت عالمیان و صفوت آدمیان و تتمه دور زمان محمد مصطفی صلی الله علیه و سلم

  شفیعُ مطاعَ نبیَ کریم قسیمَ جسیمَ نسیمَ[۳] و سیم  
  چه غم دیوار امت را که دارد[۴] چون تو پشتی بان[۵]
چه باک از موج بحر آنرا که باشد نوح کشتی بان  
  بَلغَ العلی بِکمالِه کشفَ الدُّجیِ بجمالِه
حَسنت جَمیعُ خِصالِه صلوّا عَلیهِ وَ آلِه  

هر گاه که یکی از بندگان گنه کار پریشان روزگار دست انابت بامید اجابت بدرگاه حق جلّ وعلا بر دارد ایزد تعالی در وی نظر نکند بازش بخواند باز[۶] اعراض کند بازش بتضرّع و زاری بخواند حق سبحانه و تعالی

فرماید یا ملائکتی قداستحییتُ مِن عبدی و لیس له غیری فقد غفرتَ لهُ


  1. ص: موسم نوروز. پا: موسم گل.
  2. نسخه متن از اینجا ندارد تا صفحه ۸ (در حسن معاشرت و آداب ...)
  3. بسیم.
  4. باشد.
  5. پا: پشتی وان.
  6. دیگر بار.