این برگ هم‌سنجی شده‌است.
باب هشتم
در آداب صحبت
مال از بهر آسایش عمرست نه عمر از بهر گرد کردن مال عاقلی را پرسیدند نیک بخت کیست و بدبختی چیست گفت نیک بخت آنکه خورد و کشت و بدبخت آنکه مرد و هشت
| مکن نماز بر آن هیچ کس که هیچ نکرد | که عمر در سر تحصیل مال کرد و نخورد | |||||
* * *
موسی علیه‌السلام قارون را نصیحت کرد که اَحسن کما اَحسن الله الیک نشنید و عاقبتش شنیدی
| آنکس که بدینار و درم خیر نیندوخت | سر عاقبت اندر سر دینار و درم کرد | |||||
| خواهی که ممتع شوی از دنیی و عقبی[۱] | با خلق کرم کن چو خدا با تو کرم کرد | |||||
عرب گوید جُد و لا تَمنن فَان[۲] الفائدة الیک عائده یعنی ببخش و منت منه که نفع آن بتو باز میگردد[۳]
